Zarząd Miasta Warszawy podarował Instytutowi (poprzednikowi PW) tereny o powierzchni 70 000 m² i wartości miliona rubli, które wcześniej planowano zagospodarować na „zieleniec”. W ten sposób mogła rozpocząć się realizacja budowy kompleksu uczelnianego.
Szacuje się, że przy budowie Gmachu Głównego, znajdującego się u zbiegu ulic Polnej i Nowowiejskiej, zatrudnionych było od 800 do 1000 robotników. Na terenie budowy 13 lipca 1900 r. miał miejsce tragiczny wypadek – runął kilkumetrowej długości gzyms wieńczący Gmach Główny od strony ulicy Nowowiejskiej. W katastrofie zginęły 3 osoby a 13 innych zostało rannych.
kartka pocztowa z początku XX w.
Plac Politechniki 1 